روایتی از آزمون‌وخطاهای عاطفی در «آغوش باز»/حرکت در جهت جذب مخاطب
تاریخ انتشار: ۱۵ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۷۹۷۶۵
به گزارش خبرنگار مهر، فیلم سینمایی «آغوش باز» جدیدترین ساخته بهروز شعیبی است که در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر اولین نمایشش را تجربه می‌کند. سید محمد سلیمانی عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران درباره فیلم سینمایی «آغوش باز» یادداشتی در اختیار خبرگزاری مهر قرار داده است که در ادامه می‌خوانید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
«بهروز شعیبی به عنوان فیلم‌سازی با دل‌مشغولی‌های اجتماعی و آثاری اغلب شخصیت محور، در ششمین تجربه سینمایی خود نگاهی جدی‌تر به مخاطب عام و همکاری با بخش خصوصی دارد. جذب مخاطب از اولین تجربه سینمایی شعیبی یعنی «دهلیز» برای او یک دغدغه جدی و مهم بوده است و در فیلم‌های بعدی‌اش به ویژه «دارکوب» و «بدون قرار قبلی» باز هم به عنوان یک رویکرد اصلی برای او در مقام کارگردان مطرح بوده است و این بار هم در «آغوش باز» نحوه روایت، پرداخت و معرفی شخصیت‌ها و نوع پایان‌بندی، همگی حکایت از آن دارد که شعیبی قصد داشته در اولین همکاری جدی خود با حیطه دیگری از بدنه بخش خصوصی سینمای ایران، توانایی‌های خود را در عبور از دغدغه‌های سینمای شخصی و ورود به دنیایی با مخاطبان بیشتر به اثبات برساند؛ آن هم با بهره گیری از جاذبه‌های تعلیق در قصه پردازی با موضوعی اجتماعی- عاشقانه.
شعیبی در «آغوش باز» همچنان راوی دل‌مشغولی‌های اجتماعی و انسانی خود باقی می‌ماند. ولی این بار ضمن طرح مضامین انسانی مورد علاقه‌اش، با رفتن به سراغ یکی از موضوعات ملتهب هنری در برپایی کنسرت‌های موسیقی، به جاذبه‌های موضوعی و بصری طرح داستانی‌اش اضافه می‌کند. بروز مشکلاتی در برپایی یک کنسرت، بهانه‌ای است برای پرداختن به سه زندگی عاشقانه که به نوعی با هم مرتبط هستند و از یکدیگر تاثیر می‌پذیرند.
از دل مقدمات برپایی کنسرتی با حضور «پیام» خواننده سرشناس، دوربین شعیبی به لایه‌های بیرونی معضلاتی که پشت پرده برپایی کنسرت‌ها وجود دارد، سرک می‌کشد. او بی آنکه قصدی برای آسیب شناسی متظاهرانه داشته باشد، آدم‌های درگیر این پدیده هنری را به گونه‌ای معرفی می‌کند که بتواند به ارتباط های عاطفی مورد نظرش بپردازد؛ ارتباط‌هایی که حرکت در سطح وقایع زندگی، ۲ ارتباط را به خط پایان نزدیک کرده است. یکی از قصه ها مربوط به پیام و همسرش زهره است. زنی که او هم دلبستگی‌های هنری دارد ولی پیام آن‌قدر درگیر استیج و اجراست که از آنها خبر ندارد.
هنر شخصی زهره که فاقد جلوه‌های پرهیجان و برون‌گرای هنر پیام است، در یک جا اساس ارتباط را به خطر انداخته است. در سوی دیگر هم هومن (مجری کنسرت) و نامزدش شادی (طراح هنری) با دنیاهای متفاوت در مقابل نگاه و قضاوت مخاطب قرار می‌گیرند. هومن اجرای یک کنسرت را زمینه ساز نجات و پرواز خود قرار داده و نامزدش شادی، غرق در دنیایی است که کنسرت پیام در آن جایگاه خاصی ندارد و فقط بهانه‌ای است برای اینکه ارتباطی به ظاهر عاشقانه، ماهیت واقعی‌اش را در گیرودار برگزار شدن یا نشدن یک رویداد هنری به هر ۲ شخصیت نشان بدهد. در این بین مخاطب باید با مرور هر سه قصه که در نهایت ملودرام رقیق سراسر اثر را شکل می‌دهند، به تعریف جدیدی از رابطه عاطفی برسد؛ تعریفی که برآیندی است از فداکاری ناشی از عشق عمیق و واقعی و عبور از تلخ‌کامی‌ها در یکی از قصه ها.
قرار است این زندگی در مقابل مشکل عاطفی پیام و همسرش و نوع رفتار هومن و شادی با یکدیگر در برخورد با الزامات برپایی کنسرت، نقطه عطفی باشد برای شروعی تازه در زندگی یک نسل؛ نسلی که یا مانند پیام و زهره امیدی به نجات‌شان است یا مثل هومن و شادی گام در مسیری می‌گذارند که تباهی در آن دور از دسترس نیست.
شعیبی سعی می‌کند در کارگردانی روایتی نفس‌گیر از آزمون و خطاهای عاطفی، به دام ملودرام‌های صرفا خوش‌بینانه و به دور از هرگونه واقع‌نگری نیفتد و تا جایی که الزامات جذب مخاطب در سینمای بخش خصوصی اجازه می‌دهد، از حرکت صرف در مسیر جذب مخاطبان سهل پسند هم خودداری کند. به همین دلیل هم در یکی از روایت ها، سعی می‌کند بیش از آنکه به سوالات مخاطب پاسخ دهد، برای‌شان سوال ایجاد کند تا بتواند از راهی میان‌بر به هدفی برسد که یک سویش جلب رضایت مخاطب طرفدار امید و خوش بینی است و سوی دیگرش تاملی بر تلخی‌هایی که پشت صحنه تلاش برای ساختن «یک شب خوب برای هنر دوستان» وجود دارد و باید با آنها کنار آمد.
دوربین سیال شعیبی که در اغلب صحنه ها همراه شخصیت‌ها است، نقش مهمی در فضاسازی سکانس‌ها متناسب با ضرباهنگ مورد نیاز برای پرداخت مضمون اصلی دارد.
«آغوش باز» می‌تواند سر آغاز حمایت بخش خصوصی سینمای ایران به طور مستقل و بدون مشارکت با بخش دولتی از فیلمسازان مستعد و خوش فکری با کارنامه‌ای روشن همچون بهروز شعیبی باشد که اطمینان دارم استقبال گرم مخاطبان سینمای ایران را این بار از سینمای اجتماعی و ملودرام های دغدغه مند در پی خواهد داشت.»
کد خبر 6013296منبع: مهر
کلیدواژه: بهروز شعیبی فیلم آغوش باز جشنواره فیلم فجر چهل و دومین جشنواره فیلم فجر چهل و دومین جشنواره فیلم فجر جشنواره فیلم فجر تئاتر ایران هنرمندان تئاتر چهل و دومین جشنواره تئاتر فجر فیلم سینمایی جمشید جم موسیقی انقلاب شانزدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر پوستر پیام تسلیت کارگردان تئاتر برپایی کنسرت بخش خصوصی جذب مخاطب آغوش باز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۷۹۷۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روایتی از حذف قند و عوارضش، جزو پربازدیدترین‌های توییتر شد/ عکس
به گزارش خبرآنلاین، یک کاربر نوشت: «خانوم ۴۴ ساله با اندام باربی اومده استخر سانس که تموم شد زیر دوش بی‌حال شد افتاد رفتم بالاسرش کمک و فشارشو گرفتم ٧! دوبار غش و تشنج کرد، تا اورژانس برسه خوابوندم و سرم خوراکی دادم اورژانس سرم تزریقی زد باز فشار از ٨ بالاتر نمیومد چرا؟ قندو حذف کردم!»
این توییت در این شبکه اجتماعی بسیار پربازدید و پر کامنت شد. مدتی است که چالش ۲۱ روزه حذف قند در شبکه‌های اجتماعی مورد توجه قرار گرفته است. در همین‌باره دبیر انجمن علمی پیشگیری و درمان چاقی ایران در پاسخ به این سوال که با چالش ٢١ روزه حذف قند می‌توان لاغر شد، به خبرآنلاین می‌گوید: قندهای ساده شامل قند، شکر، شیرینی و شکلات در هرم غذایی و الگوی غذایی سالم هیچ جایگاهی ندارند.
دکتر محمد هاشمی، با اشاره به پر طرفدار شدن استفاده از چالش ٢١ روزه حذف قندهای ساده در فضای مجازی، درباره تاثیرات این چالش کاهش وزن ادامه می‌دهد: مصرف این خوراکی‌ها نه تنها ضرورتی برای بدن ما ندارد بلکه زیان‌های زیادی هم به‌همراه دارد. حذف قندهای ساده بواسط کاهش کالری دریافتی طی ٢١ روز می‌تواند درجاتی از کاهش وزن و آثار مثبت کاهش مصرف مواد قندی را به همراه داشته باشد. اما ٢١روز، برای دستیابی به سلامت پایدار کفایت نمی‌کند بلکه باید یک برنامه مستمر و دراز مدت را برای اصلاح الگوی غذایی خود در نظر بگیریم.
برخی از علائم اولیه ترک مصرف قند
سردرد، هوس‌های وقت و بی‌وقت، نوسانات خلقی، خستگی، سرگیجه، اختلال در تمرکز. به طور مثال، هنگامی که برای اولین بار قند و شیرینی را حذف می‌کنید، احساس خستگی یا بی‌حالی دارید، اما به تدریج و با تنظیم پایدار قند خون در محدوده سالم، بدن افت قند را کمتر تجربه می‌کند و انرژی ثابت‌تری در طول روز دارد. به گفته کارشناسان، یک رژیم غذایی متعادل (با پروتئین کافی، چربی‌های سالم و فیبر) و هم‌چنین نوشیدن آب کافی در طول روز و ورزش منظم می‌تواند به تثبیت سطح قند خون و کاهش علائم ترک قند کمک کند.
حذف قند در مراحل اولیه ممکن است برای افراد سخت باشد، اما زمانی که بدن بتواند این چالش را بپذیرد و بر عوارض آن غلبه کند، مزایای ارزشمندی را کسب خواهد کرد که در راستای ارتقای سلامت کلی مفید است.
در هر حال لازم است بدانید که قند به خودی خود می‌تواند بخشی از یک رژیم غذایی سالم و متعادل باشد؛ چرا که منبع اصلی سوخت مغز ما گلوکز (قند) است. اما زیاده‌روی در مصرف قند مشکلات سلامتی بسیاری را در بر دارد. حذف کلی قند از رژیم غذایی بسیار سخت است، زیرا تمام غذاهای حاوی کربوهیدرات درنهایت توسط بدن به قند تجزیه می‌شوند تا به عنوان انرژی از آن استفاده شود؛ از همین رو تمرکز بر کاهش مصرف قندهای مصنوعی اقدامی هوشمندانه‌تر است.
۴۷۴۷
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899996
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است